elektrolit
a. fiz. 1. Elektroliz işlemiyle çözülen madde. 2. biy. Hücre içi ve dışı sıvısındaki sodyum, potasyum vb. madensel iyonlar.
elektrolit İng. electrolyte
Elektrik akımının özdek taşınmasıyla sağlandığı tuz, asit, baz çözeltisi, eriyik gibi iletkenler.
elektrolit İng. electrolyte
Sıvılarda (özellikle suda) iyonlarına ayrışarak iletkenlik sağlayan madde çözeltisinde elektrik ileten tür.
elektrolit İng. electrolyte
Erimiş durumda ya da bir çözelti içinde, elektrik akımı geçiren ve o anda iyonlarına ayrışan bileşik.
elektrolit Fr. électrolyte
(fizik, kimya)
elektrolit İng. electrolyte
Çözelti içinde veya eridiğinde iyonlarına ayrılan ve bu biçimde elektriği iletebilen madde.
elektrolit için benzer kelimeler
elektrolit, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'l', 'e', 'k', 't', 'r', 'o', 'l', 'i', 't', şeklindedir.
elektrolit kelimesinin tersten yazılışı tilortkele diziliminde gösterilir.