fena

fena Ar. fen¥¢

(I) sf. (fena:) 1. İyi nitelikte olmayan, kötü: “Rüşvet aslında fena şeydir fakat daha fenası rüşvet ayıplığını kaybetmişliktir.” -B. Felek. 2. Üzücü: “Bu savaş yılları o kadar fena ve ağır felaketler öğretmişti ki...” -H. E. Adıvar. 3. İstenilen ve gereken nitelikte olmayan (kimse): Fena bir öğrenci. 4. Hoşa gitmeyen, rahatsız edici: “Fena günler yaşadığına inanmak için bin şahit lazım.” -R. H. Karay. 5. Davranışları toplumun ahlak anlayışına uymayan: “Siz fena adamsınız, odanıza geldiğime bin kere pişman oldum.” -P. Safa. 6. zf. Çok: “Tenis oynarken bileğim burkuldu, berbat, fena acıyor.” -P. Safa.


fena Ar. fen¥¢

(II) a. (fena:) esk. Ölümlülük.


fenâ

Fena, kötü


fena için benzer kelimeler


fena, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, f harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'f', 'e', 'n', 'a', şeklindedir.
fena kelimesinin tersten yazılışı anef diziliminde gösterilir.