gerçek
a. 1. Yalan olmayan, doğru olan şey, hakikat: Esasen bizim için millî varlık ile istiklal ve hürriyet aynı gerçeğin çeşitli cepheleridir. -M. Kaplan. 2. Gerçeklik: Her hâlde o gün imparatorluğun ölümü apaçık bir gerçekti. -H. E. Adıvar. 3. Doğruluk: Bu laflarda gerçek payı ne kadar çoksa duygu payı da ondan az değildir. -B. Felek. 4. sf. Yalan olmayan: O yürekler acısı fukara kafile, yüzlerinden gerçek acı aka aka ölü arkadaşlarının namazını kıldılar. -Halikarnas Balıkçısı. 5. sf. Bir durum, bir nesne veya bir nitelik olarak var olan, varlığı inkâr edilemeyen, olgu durumunda olan, hakiki, reel: Kâğıt paranın saymaca değeri varsa da gerçek değeri yoktur. 6. sf. Aslına uygun nitelikler taşıyan, sahici: Gerçek elmas. Gerçek hikâye. 7. sf. Temel, başlıca, asıl: Bir kişinin ahlaklı olması için, o benim dediğim gerçek ahlaka erişebilmesi için bir iç âlemi olmalıdır. -N. Ataç. 8. sf. Doğadaki gibi olan, doğayı olduğu gibi yansıtan: Bu peyzajdaki çiçekler son derece gerçek. 9. sf. Yapay olmayan. 10. sf. fel. Düşünülen, tasarımlanan, imgelenen şeylere karşıt olarak var olan.
gerçek İng. real
gerçek İng. real
1. Düşünülen, tasarımlanan, imgelenen şeylere karşıt olarak, var olan. 2. Bilinçten bağımsız olarak var olan.
gerçek İng. real
Nesnel olan ve olanağın gerçekleşmesi sonucunda ortaya çıkan (nesne, koşul, durum).
gerçek İng. reality
Görgül bilgi ve kavramsal kuruluşların konulu olan olgusal durum.
gerçek (I), (girçek)
1. Doğru, dürüst, hakikî, sahih. 2. Doğruluk.
gerçek (II)
bk. gerçek er.
Gerçek Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Doğru, dürüst. 2. Temel, başlıca, asıl doğayı yansıtan.
Gerçek
Şanlıurfa ili, Siverek ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
gerçek için benzer kelimeler
gerçek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'e', 'r', 'ç', 'e', 'k', şeklindedir.
gerçek kelimesinin tersten yazılışı keçreg diziliminde gösterilir.