görev

a. 1. Bir nesne veya bir kimsenin yaptığı iş. 2. İşlev. 3. Resmî iş, vazife: “Cavit Bey, görevi ona verdiği gün, Abdi Bey çok sevinmişti.” -A. İlhan. 4. Bir kimseye veya bir kurula verilen özel amaçlı görev, misyon. 5. db. Bir cümlede bir dil biriminin öbür birimlerle ilişkisi aracılığıyla yerine getirdiği iş. 6. fizy. Bir organ veya hücrenin yaptığı iş. 7. mat. Bir değerin başka değerlerle olan ilişkisi.

Bir organ ya da bölgeye özgü olan doğal faaliyet. Fonksiyon.

Bilgisayarda uygulanacak bir işi oluşturan öğelerden her biri; iş birimi.

Davaların türü ve niteliği yönünden, yargılığın aşamasına göre duruşma yapma ve karar verme görevi.

Bir sözcüğün sözdiziminde belirttiği iş: Güzeller sevimli olur (ad görevinde sıfat) ; Arkadaşım güzel konuşur (belirteç görevinde sıfat) ; Okul kitabında yanlış kalmamalıdır (dolaylı tümleç görevinde tamlama) vb.

1. Bir nesnenin ya da bir kimsenin gördüğü iş, kendisinden beklenen eylem. 2. İş görme yetisi. 3. Belli bir değişkenle ilişkili olan herhangi bir matematiksel ifade.

(Lat. functio = yerine getirme, gerçekleştirme) : 1. Bir organın başarısı, gördüğü iş, etkinlik biçimi.(Ör. Görme gözün görevidir.) 2. Bir etkenin değişmesiyle öteki etkenin de değiştiği bağlılık ilişkisi; özellikle iki dizi arasındaki yasal bağlantı.

(zooloji)

(anlamdaş. fonksiyon) Bir organ ya da bölgeye özgü olan doğal çalışma.

görev için benzer kelimeler

görev, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, v harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'r', 'e', 'v', şeklindedir.
görev kelimesinin tersten yazılışı verög diziliminde gösterilir.