görev

görev

a. 1. Bir nesne veya bir kimsenin yaptığı iş. 2. İşlev. 3. Resmî iş, vazife: “Cavit Bey, görevi ona verdiği gün, Abdi Bey çok sevinmişti.” -A. İlhan. 4. Bir kimseye veya bir kurula verilen özel amaçlı görev, misyon. 5. db. Bir cümlede bir dil biriminin öbür birimlerle ilişkisi aracılığıyla yerine getirdiği iş. 6. fizy. Bir organ veya hücrenin yaptığı iş. 7. mat. Bir değerin başka değerlerle olan ilişkisi.


görev İng. function

Bir organ ya da bölgeye özgü olan doğal faaliyet. Fonksiyon.


görev İng. task

Bilgisayarda uygulanacak bir işi oluşturan öğelerden her biri; iş birimi.


görev İng. jurisdiction

Davaların türü ve niteliği yönünden, yargılığın aşamasına göre duruşma yapma ve karar verme görevi.


görev

Bir sözcüğün sözdiziminde belirttiği iş: Güzeller sevimli olur (ad görevinde sıfat) ; Arkadaşım güzel konuşur (belirteç görevinde sıfat) ; Okul kitabında yanlış kalmamalıdır (dolaylı tümleç görevinde tamlama) vb.


görev İng. function

1. Bir nesnenin ya da bir kimsenin gördüğü iş, kendisinden beklenen eylem. 2. İş görme yetisi. 3. Belli bir değişkenle ilişkili olan herhangi bir matematiksel ifade.


görev İng. function

(Lat. functio = yerine getirme, gerçekleştirme) : 1. Bir organın başarısı, gördüğü iş, etkinlik biçimi.(Ör. Görme gözün görevidir.) 2. Bir etkenin değişmesiyle öteki etkenin de değiştiği bağlılık ilişkisi; özellikle iki dizi arasındaki yasal bağlantı.


görev Osm. vazife

(zooloji)


görev İng. function

(anlamdaş. fonksiyon) Bir organ ya da bölgeye özgü olan doğal çalışma.


görev için benzer kelimeler


görev, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, v harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'r', 'e', 'v', şeklindedir.
görev kelimesinin tersten yazılışı verög diziliminde gösterilir.