ilk
sf. 1. Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı: Nitekim benim de ilk bakışta öyle diyesim geliyor. -N. Uygur. 2. a. Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni: İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk. -N. Cumalı. 3. zf. Birinci olarak, en başta: İşte, önüme ilk çıkan kitapçıda, önüme ilk çıkan İngilizce kitaplara bakıyorum. -A. Ağaoğlu.
ilk Fr. Proto
ilk
İlk
ilk
İlk, ilk defa
ilk
İlk // ik onca: ilk önce
ilk
İlkin.
ilk için benzer kelimeler
ilk, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'l', 'k', şeklindedir.
ilk kelimesinin tersten yazılışı kli diziliminde gösterilir.