ilk

ilk

sf. 1. Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı: “Nitekim benim de ilk bakışta öyle diyesim geliyor.” -N. Uygur. 2. a. Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni: “İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk.” -N. Cumalı. 3. zf. Birinci olarak, en başta: “İşte, önüme ilk çıkan kitapçıda, önüme ilk çıkan İngilizce kitaplara bakıyorum.” -A. Ağaoğlu.

ilk Fr. Proto
ilk

İlk

ilk

İlk, ilk defa

ilk

İlk // ik onca: ilk önce

ilk

İlkin.

---

ilk için benzer kelimeler

---

ilk, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'l', 'k', şeklindedir.
ilk kelimesinin tersten yazılışı kli diziliminde gösterilir.