ilkel
sf. 1. İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif: Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. -M. And. 2. Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif. 3. Basit, karmaşık olmayan: Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. -F. Otyam. 4. a. Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad. 5. mec. Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz. 6. fel. Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif.
ilkel Fr. Primitif
ilkel İng. primitive
(Lat. primitivus < primus - ilk) : 1. Zaman bakımından en eski olan, ilk olan. 2-Gelişmesinin başında bulunan; daha gelişmemiş olan. 3. (Estetikte) Yalın, salt bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan.
ilkel İng. primitive, native, nonliterate, preliterate
Kültürel evrimin alt basamaklarında bulunan, doğaya büyük ölçüde bağlı olan, geleneklerle göreneklerin oluşturduğu bir düzen içinde yaşamını sürdüren ve tarihöncesi insanınkine benzer kültürel ve toplumsal bir yapıda varlığını yönlendiren birey. bk. ilkel toplum.
ilkel İng. primitive
bk. belgisiz tümlev.
ilkel Osm. iptidâî
(coğrafya)
ilkel Osm. iptidâî
(matematik)
ilkel için benzer kelimeler
ilkel, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'l', 'k', 'e', 'l', şeklindedir.
ilkel kelimesinin tersten yazılışı lekli diziliminde gösterilir.