imtizaç

imtizaç, -cı Ar. imtiz¥c

a. (imtiza:cı) esk. 1. Karışabilme. 2. Birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk. 3. İyi geçinme, uyuşma. 4. Kaynaşma: “Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu.” -A. H. Çelebi.


imtizaç için benzer kelimeler


imtizaç, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'm', 't', 'i', 'z', 'a', 'ç', şeklindedir.
imtizaç kelimesinin tersten yazılışı çazitmi diziliminde gösterilir.