irade

irade Ar. ir¥de

a. (ira:de) 1. Bir şeyi yapıp yapmamaya karar verme gücü, istenç: “Korkunç bir irade kuvveti sarfıyla baş ucundaki lambayı yaktı.” -S. F. Abasıyanık. 2. fel. ve ruh b. İstenç. 3. esk. Buyruk: “Görülünce vurulması için irade bile var.” -S. M. Alus. 4. esk. İstek, dilek: “Ölüme, yaşama irademizin bir çeşit tükenişi diye bakıyoruz.” -A. M. Dranas.


irade

bk. istenç


irâde

istek, ~ beyânı: istek açıklaması (Willenklaerung). fesâdı: istek bozukluğu. ~ izhârı: istek açığa vurması (Willensaeusserung).


irade için benzer kelimeler


irade, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'r', 'a', 'd', 'e', şeklindedir.
irade kelimesinin tersten yazılışı edari diziliminde gösterilir.