irfan

irfan Ar. ¤irf¥n

a. (irfa:nı) 1. Bilme, anlama, sezme: “Zira onun irfan seviyesi hakkında malumatım pek azdır.” -R. H. Karay. 2. Gerçeğe ulaştırıcı güçlü seziş. 3. mec. Kültür: “En büyük emelim, maarif vekili olarak yurdumun irfanını yükseltmektir.” -Atatürk.


İrfan Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.Cinsiyet: Kız 1. Bilme, anlama 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta, evrenin sırlarını bilme gücü.


irfan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'r', 'f', 'a', 'n', şeklindedir.
irfan kelimesinin tersten yazılışı nafri diziliminde gösterilir.