irkilmek

irkilmek

(nsz) 1. Ürkerek geri çekilir gibi olmak: “Elimi omzuna koyuyorum. İrkiliyor, sertçe çeviriyor bakışını.” -E. Bener. 2. Şaşırıp duraklamak: “İnsanlar iki büklüm olup düştükleri kondularin içinde dozer kasnaklarının sesiyle irkildiler.” -L. Tekin. 3. biy. Vücudun bir yeri dışarıdan gelen bir uyarıcının etkisiyle kanlanıp şişmek, taharrüş etmek. 4. hlk. Akan bir şey, bir engel karşısında duraklayıp birikmek.


irkilmek

Su birikmek, toplanmak.


irkilmek

1. Halk toplanmak: Adam düşünce hemen oradakiler başına irkildiler. 2. bk. ilkilmek (I).


irkilmek

Düşünmek.


irkilmek

< ET irkinmek: irkilmek; birdenbire ürkmek; korkmak; tiksinmek


irkilmek

Duraklamak, ürkerek geri çekilir gibi olmak


irkilmek

1. Birikmek, toplanmak, yığılmak. 2. Çekinmek, tereddüt etmek, duraklamak.


irkilmek, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'r', 'k', 'i', 'l', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
irkilmek kelimesinin tersten yazılışı kemlikri diziliminde gösterilir.