itmek

itmek, -er

(-i) 1. Bir şeyi güç uygulayarak ileri götürmek: “Erzak yüklü arabayı arkadan iten iki uşak, sırtı tırmandılar.” -H. E. Adıvar. 2. Kapı, pencere vb.ni güç uygulayarak açmak veya kapamak: “Yavaşça kapıyı itti, elinde yoğurt bakracıyla girdi.” -H. E. Adıvar. 3. Bulunduğu yerden aşağı düşürmek: Suya itmek. Havuza itmek. 4. Sürüklemek, sevk etmek: “Bu oğlanı amcama itmek doğru değil, bir ara gönlünü almalı.” -A. Ümit. 5. fiz. Bir cisim, belli bir yakınlıktaki başka bir cismi kendisinden uzaklaşmaya zorlamak, çekmek karşıtı: Aynı cins elektrikli iki cisim birbirini iter.


itmek

İtmek.


itmek

< ET yitmek: yitmak; kaybol. || itmeyip batmak: unutulmak; sözü edilmemek


itmek

< ET itmek: itmek; itiklemek


itmek

Etmek


itmek

Yitmek, kaybolmak


itmek

Dürtmek, itmek


itmek

Kaybolmak


itmek Osm. def’etmek

(itelemek) (fizik)


itmek

bk. ayıtmak


itmek için benzer kelimeler


itmek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 't', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
itmek kelimesinin tersten yazılışı kemti diziliminde gösterilir.