iyicil

iyicil

sf. 1. İyilik etmeyi seven, hayırhah: “Şaban, şimdi Zeyno'yu sokakta yalnız görürse çok iyicil bir sesle, ona hemen Haso çocuktan haber veriyor.” -H. E. Adıvar. 2. Sonu iyi, tehlikesiz (hastalık), iyi huylu.


iyicil İng. benign

İyi tabiatlı, kötücül olmayan, özellikle çıkarılışını takiben tekrarlanmayan tümörler için kullanılır, benign, selim, iyi huylu.


İyicil Köken: T.

Cinsiyet: Erkek İyilik etmeyi seven, iyiliksever.


iyicil için benzer kelimeler


iyicil, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'y', 'i', 'c', 'i', 'l', şeklindedir.
iyicil kelimesinin tersten yazılışı liciyi diziliminde gösterilir.