kabala

(I) a. (kaba'la) 1. Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı. 2. din b. Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı. 3. din b. Bu öğretinin yandaşlarının tamamı.

(II) zf. tic. Götürü, toptan.

Toptan, götürü, hepsi birden.

Ölçeğin ağzına dek dolu olması, tepeleme: Arkadaş sözümüz ölçeklerin üzeri kabala olacak değil mi?

Kolay: Kabala mı sandın ?

(İbr. Kabbalah - alınmış şeyler; gelenek) Yahudilerin yazılı olarak konulmuş olan Tanrısal yasaları yanında ağızdan ağıza geçen dinsel buyrultuları. İbranî felsefesinin ve söylence (mithos) yazılarının toplamı. // Tarihleri kesin bilinmiyor; en eskisi (8. ya da 9. yüzyıl) evrenin yaratılışı ile ilgilidir.

Mardin ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

kabala için benzer kelimeler

kabala, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'b', 'a', 'l', 'a', şeklindedir.
kabala kelimesinin tersten yazılışı alabak diziliminde gösterilir.