kaban
(I) a. hlk. 1. Dik yokuş. 2. Tepe.
kaban Fr. caban
(II) a. Çeşitli kumaşlardan yapılmış, kalçaya kadar inen ve paltoya benzeyen üst giysisi.
kaban
1. Dik yokuş, kayalık, uçurum. 2. Tepe, yüksek tepe. 3. Derenin iki tarafındaki orman.
kaban
Azılı erkek domuz
kaban
Palamut ağacının ya da karaçalının yemişi
kaban
1. Uçurum. 2. Dik yokuş.
kaban
Doğal yol. (*Divriği -Sivas)
Kaban Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Savaşçı, dövüşken.
Kaban
Erzurum ili, Olur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
kaban, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'b', 'a', 'n', şeklindedir.
kaban kelimesinin tersten yazılışı nabak diziliminde gösterilir.