kalafat

a. 1. den. Geminin kaplama tahtaları arasını üstüpü ile doldurup ziftleyerek su geçirmez duruma getirme işi: “Kalafatın tokmak gürültüsü ve denize uzayan zift kokusu arasından yol aldım ve tenha yollara saptım.” -Halikarnas Balıkçısı. 2. tar. Aşağısı dar, yukarısı geniş bir çeşit yeniçeri başlığı. 3. tar. Osmanlı Devleti'nde vezir veya yüksek mevkide devlet adamlarının giydikleri bir başlık. 4. mec. Onarma, tamir etme.

1. Gösteriş, irilik, büyüklük. 2. Kılık, giyim.

Sapan.

Perçinlerin üzerini düzeltmeye yarayan araç.

Hızarla biçmek için ağacın yüksekte durmasını sağlayan destek, merdiven

Kayıklarda, gemilerde döşeme tahtalarının aralarını doldurma işi.

Basit, kaba, gelişigüzel.

Kalabalık, çokluk

Kiremitlerin kaymaması için çatı saçağının çevresine çakılan tahta: Çatı kalafatsızsa her yıl kiremit aktarmak icap eder.

Vezir ve daha başka devlet büyüklerinin giydikleri bir başlık.

Demirci pensi. (-Tokat)

Balıkesir ili, Yağcılar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çanakkale ili, Biga ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çanakkale ili, İntepe bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kastamonu ili, Cide ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

kalafat için benzer kelimeler

kalafat, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'l', 'a', 'f', 'a', 't', şeklindedir.
kalafat kelimesinin tersten yazılışı tafalak diziliminde gösterilir.