kalak

kalak, -ğı

a. hlk. 1. Burun, burun ucu. 2. Gelin tacı. 3. Tezek yığını.


kalak Fr. Narine
kalak

Küçük taş.


kalak

1. Tezek yığını. 2. Ekin, ot yığını. 3. Öbek, yığın. 4. Yufka ekmek yığını.


kalak

1. Şapka siperliği. 2. Gelin tacı.


kalak

1. Burun, burun ucu. 2. Geniz. 3. Hayvan burnu. 4. Boynuz.


kalak

Kanat.


kalak

1.bk. kalan. 2. Çocuk oyunlarında sayı.


kalak

Kat.


kalak

Duvar örülürken büyük taşların arasındaki aralığı kapatmak için konulan küçük taşlar.


kalak

1. Boru biçiminde bir tarafı dar diğer tarafı geniş olan şey. 2. Bakırcıların kullandığı bir araç.


kalak

1. Gurur, kibir : Kalaklı adam. 2. Aptal.


kalak

Ceviz ağacı kabuğundan yapılan bir çocuk düdüğü.


kalak

Büyük.


kalak

Ağaçtan yapılmış sapı küçük kürek.


kalak

Erek, nişan.


kalak

Tahtadan yapılmış yemek tabağı biçiminde büyükçe bir kap.


kalak

Kesilen meşe ağacının kökü.


kalak

İnce sesli, hareketleri kadın gibi olan erkek.


kalak

Artık, bundan sonra


kalak

Tezek yığını.


kalak

İri soğan.


kalak

1. Buran. 2. Öküzlerin boyunlarında oluşan yumru.


kalak

1. Kadın fesi. 2. Şapka siperliği.


kalak için benzer kelimeler


kalak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'l', 'a', 'k', şeklindedir.
kalak kelimesinin tersten yazılışı kalak diziliminde gösterilir.