kalakalmak
kalakalmak
kalakalmak
(nsz) (kala'kalmak) 1. Bir şey veya durum karşısında şaşırmak: Baktılar ve ani bir komutla dondurulmuşçasına öylece kalakaldılar. -E. Şafak. 2. Güç durumda kalmak: Arka tekerler alıp başını geçti gitti. Kırk yolcu yolun ortasında kalakaldık. -B. R. Eyuboğlu.
kalakalmak
Bir şeyin üzerine aşırı düşmek, üstünde durmak.
kalakalmak, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'l', 'a', 'k', 'a', 'l', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
kalakalmak kelimesinin tersten yazılışı kamlakalak diziliminde gösterilir.