kalp
(I) a. 1. anat. Göğüs boşluğunda, iki akciğer arasında, vücudun her yanından gelen kanı akciğerlere ve oradan gelen temiz kanı da vücuda dağıtan organ, yürek: Bak ellerim nasıl titriyor, bak alnım nasıl yanıyor, bak kalbime nasıl çarpıyor. -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Kalp hastalığı: Kalpten öldü. 3. mec. Sevgi, gönül. 4. mec. Bir ülkenin, bir kuruluşun işleyiş, yönetim ve varlığını sürdürme bakımından en önde gelen yeri. 5. mec. Duygu, his: İnsanı tekrar, kalp ve fikir cennetine eriştirebilecek tek kudret kadındır. -H. E. Adıvar.
kalp, -bi Ar. ®alb
(II) a. esk. Bir durumdan başka bir duruma çevirme, dönüştürme.
kalp Ar. ®alb
(III) sf. 1. Düzme, sahte, geçmez (para). 2. mec. İşe yaramaz, tembel: Kalp adam. 3. mec. Yalancı, kendine güvenilmeyen: Kalp herifin biri bu... -R. H. Karay.
< Ar. kalb) kalpkalp
bk. yürek
kalp İng. heart
Yürek.
kalp İng. cor
anat. Tüm kan dolaşımını ritmik kasılmalarıyla sağlayan, konik biçimli kassel organ, yürek, kor.
kalp için benzer kelimeler
kalp, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'l', 'p', şeklindedir.
kalp kelimesinin tersten yazılışı plak diziliminde gösterilir.