karık
(I) a. 1. Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması. 2. sf. Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz).
karık, -ğı
(II) a. hlk. 1. Bağ ve bahçe sulamak için açılmış su yolu, ark. 2. Bu arklar arasında kalan toprak parçası. 3. Sabanla açılan çizi.
karık
1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler, evlek. 2. Bağ ve bahçeleri sulamak için açılan ince su yolu, ark. 3. Pirinç tarlası.
karık
1. Kısık (ses için). 2. Bir göz hastalığı.
karık
Kışın hayvanların yem yedikleri yer.
karık
1. Eşek yavrusu. 2. Keçi yavrusu.
karık
Karışık, karışmış.
karık
Kara bakmakla oluşan göz hastalığı.
karık
Soğuktan kısılmış (ses için).
karık
Sıra: Fidan karığı.
karık
Sebze ekilen bölme (Çayağzı)
karık, çizi Fr. sillon
(tarım)
karık
1. Su cetveli. 2. Oyuk, yarık.
Karık Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
karık için benzer kelimeler
karık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'r', 'ı', 'k', şeklindedir.
karık kelimesinin tersten yazılışı kırak diziliminde gösterilir.