kasa

kasa İt. cassa

a. 1. Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap: “Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı.” -S. F. Abasıyanık. 2. Ticarethanelerde para alınıp verilen yer. 3. Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi: Kasa kim? 4. Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça. 5. Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık: “Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı.” -A. İlhan. 6. Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla. 7. mim. Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve. 8. sp. Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı.


kasa

Saman yumuşak olmak için, sapı ikinci kez sürme işlemi.


kasa

Mahya iplerinde fener takılacak yerler.


kasa

< İt. cassa: kasa; kapı, pencere vb. çerçevesi. || kasa kimin: çok sağlam; çok iyi kapanan


kasa İng. box

1.50 m. uzunluk, 1.10 m. yükseklik ve 0.50 m. genişliğinde, alttan başlayarak 30, 25, 20,15, 10 cm. yükseklikteki beş parçasıyla yüksekliği ayarlanabilen bir atlama aracı.

Mimarlık) Duvarda kapı ve pencere için bırakılmış boşluklara ilk yerleştirilen tahta çerçeve.


kasa İng. body

Öz yankılı telli çalgıların içi boş geniş bölümü.


kasa İng. crow-foot

Avcılık aletlerinde kol ağlarının, çekme halatların ve ağların birbirine birleştirilmelerinde kullanılan fırdöndü veya düğüm atılarak oluşturulan üçgenimsi yapılar.


kasa için benzer kelimeler


kasa, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 's', 'a', şeklindedir.
kasa kelimesinin tersten yazılışı asak diziliminde gösterilir.