kayra
a. Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayet.
kayra İng. grace
Tanrı'nın insana iyilik getirici, kurtarıcı ilişkisi için kullanılan, özellikle dinsel bir kavram. Tanrı'nın insanı koruyuculuğu ve esirgeyiciliği. Hıristiyanlığın temel kavramı: Tanrı'nın insanı sevgi dolu düşünüşü için kullanılan kavram. // Felsefe tarihinde Augustinus'ten beri kayra ve özgürlük arasındaki ilişki sorusu önem kazanmıştır. Skolastikte bu soru doğanın kayra yoluyla yetkinleşmesi öğretisiyle yanıtlandırılıyordu. Luther'de ise "Herşeye gücü yeten Tanrı" düşüncesiyle bu sorun sonuna değin götürüldü. Çağımızda, N. Hartmann'da ise bu soru tam ters doğrultuda yanıtlanıyor: "Bir sorumluluğun, bir özgürlüğün olabilmesi için Tanrı var olmamalıdır."
Kayra Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.Cinsiyet: Kız Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.
kayra, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'y', 'r', 'a', şeklindedir.
kayra kelimesinin tersten yazılışı aryak diziliminde gösterilir.