kent

a. 1. Şehir: “Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı.” -N. Cumalı. 2. esk. Site.

Köy

Başta tecim, işleyim, yönetim ve eğitim olmak üzere çeşitli görevleri bir araya toplayan ve bu görevlerden daha egemen olanına göre yaşam biçimi ve çevresine etkileri bakımından ayrımlı büyük yerleşim özeği.

Sürekli toplumsal gelişme içinde bulunan ve toplumun, yerleşme, barınma, gidişgeliş, çalışma, dinlenme, eğlenme gibi gereksinmelerinin karşılandığı, pek az kimsenin tarımsal uğraşılarda bulunduğu, köylere bakarak nüfus yönünden daha yoğun olan ve küçük komşuluk birimlerinden oluşan yerleşme birimi.

Tarım dışı etkinliklere, özellikle işleyim ve hizmet etkinliklerine dayalı, 10.000 den daha kalabalık nüfuslu yerleşme yeri.

bk. kend

Kin.

Cinsiyet: Erkek Şehir, kasaba.

kent için benzer kelimeler

kent, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'e', 'n', 't', şeklindedir.
kent kelimesinin tersten yazılışı tnek diziliminde gösterilir.