kent
a. 1. Şehir: Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı. -N. Cumalı. 2. esk. Site.
kent
Köy
kent İng. town
Başta tecim, işleyim, yönetim ve eğitim olmak üzere çeşitli görevleri bir araya toplayan ve bu görevlerden daha egemen olanına göre yaşam biçimi ve çevresine etkileri bakımından ayrımlı büyük yerleşim özeği.
kent İng. city
Sürekli toplumsal gelişme içinde bulunan ve toplumun, yerleşme, barınma, gidişgeliş, çalışma, dinlenme, eğlenme gibi gereksinmelerinin karşılandığı, pek az kimsenin tarımsal uğraşılarda bulunduğu, köylere bakarak nüfus yönünden daha yoğun olan ve küçük komşuluk birimlerinden oluşan yerleşme birimi.
kent İng. city
Tarım dışı etkinliklere, özellikle işleyim ve hizmet etkinliklerine dayalı, 10.000 den daha kalabalık nüfuslu yerleşme yeri.
kent
bk. kend
kênt
Kin.
Kent Köken: Soğd.
Cinsiyet: Erkek Şehir, kasaba.
kent için benzer kelimeler
kent, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 'n', 't', şeklindedir.
kent kelimesinin tersten yazılışı tnek diziliminde gösterilir.