kurmak

(-i) 1. Bir şeyi oluşturan parçaları birleştirerek bütün durumuna getirmek, monte etmek: “Geniş çöl ufukları arasında çadırlarımızı kurduk.” -F. R. Atay. 2. Hazırlamak: “Kurduğu sofraya, yaptığı salataya git de bak.” -R. H. Karay. 3. Yaylı, zemberekli şeylerde yayı veya zembereği germek: “Çocukça bir sevinçle kurduğun çalar saatleri çalıp duruyor.” -H. Taner. 4. Gereken şartları hazırlayıp kendi kendine olmaya bırakmak: Turşu kurmak. 5. Etkisi ve önemi geniş şeyler meydana getirmek, tesis etmek: “Dünyanın en büyük imparatorluklarını kuran kimlerdi?” -O. S. Orhon. 6. Yapmak, inşa etmek: “Çirkin yapıları örtecek güzel yapılar kuralım.” -N. Ataç. 7. Yapmak, oluşturmak: “Belki on aile keçelerden, kilimlerden çergelerini meyve ağaçlarının altlarına kurdular.” -Ö. Seyfettin. 8. tic. Ortaklık sağlamak. 9. Belli bir işte beraber çalışacak kimseleri belirlemek: “Teşkilatı ilçede sevilip sayılan bir avukat kurmuştu.” -T. Buğra. 10. Bir araya getirmek, toplamak: Divan kurmak. 11. Gizlice hazırlamak, tasarlamak: “Çocukların top oynadıkları kumluktan iskeleye doğru yürürken hep planlar kuruyordu.” -C. Uçuk. 12. Düşünmek: “Yalnız hayalle geçiniyorum, ben yalnız hayal kuruyorum.” -S. F. Abasıyanık. 13. Aklına koymak: O gitmeyi bir kez kurdu mu artık durmaz. 14. Zihinde büyütmek: “Bayram ağa, uşakların söylediklerini kurdukça kurdu.” -H. E. Adıvar. 15. Sağlamak, oluşturmak: Dostluk kurmak. İlişki kurmak. 16. mec. Bir kimseyi dedikodu veya telkinlerle başkasına karşı öfkelendirmek.

Atmak, salmak (balık oltası için) : Bu sabah pareketleri kurduk.

İnşa etmek

Sinema Zemberekli alıcılarda, motoru çalıştıran zembereği kurulu duruma geçirmek üzere kolu ya da anahtarı çevirmek.

1. Tertip etmek, hazırlamak. 2. Tasavvur etmek, tasarlamak

kurmak için benzer kelimeler

kurmak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'u', 'r', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
kurmak kelimesinin tersten yazılışı kamruk diziliminde gösterilir.