makta

makta Ar. ma®µa¤

a. esk. 1. Kemikten yapılmış kalem ucunu düzeltmeye yarayan araç: “Bu tabakta kamış kalem, kalemtıraş, kalemi yarmaya ve ucunu düzeltmeye yarayan kemik makta ... vardır.” -R. H. Karay. 2. ed. Divan edebiyatında gazelin veya kasidenin son beyti. 3. mat. Kesit.

Divan edebiyatı terimi) Gazel veya kasidenin son beyti.


makta

bk. kesmelik.


makta için benzer kelimeler


makta, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'k', 't', 'a', şeklindedir.
makta kelimesinin tersten yazılışı atkam diziliminde gösterilir.