mazı

mazı Far. m¥z°

(I) a. 1. bit. b. Servigillerden, yaprakları almaşık ve küçük pullar biçiminde, gövdesi düz olan, dipten dallanan bir süs bitkisi (Thuya). 2. Hayvansal ve bitkisel asalakların bitkilerde oluşturduğu ur.

II) a. hlk. Kağnı ve arabalarda iki tekerleği birbirine bağlayan ağaç dingil.


mazı

Selin getirdiği mil.


mazı

1. Kağnı ve arabalarda iki tekerleği birbirine bağlayan, kalın ağaç dingil. 2. Değirmen milinin geçtiği 50 cm. çapında, daire biçimindeki ağaç. 3. Halı tezgâhlarında, arışın ve dokunan halının sarıldığı ağaçlar.


mazı

Meşe ağacı ve meyvesi.


mazı

1. Kırmızı mısır. 2. Soğan. 3. Erkekincir.


mazı

Camdan ya da taştan yapılmış bilye.


mazı

Kağnı ya da araba dingili.


mazı

Dingil


mazı

Kağnıda aks görevini yapan parça (Kaman)


mazı İng. arbor-vitae

Servigiller (Cupressaceae) familyasından, yaprakları karşılıklı ya da çapraz pulsu ve kiremit dizilişli, sürgünleri şişkin, kozalakları dikdörtgenimsi veya konik, pulları ince ve bükülebilen, her pulda beş kadar tohum olan, yaprak dökmeyen çalı ya da ağaççıklar.


mazı Fr. thuya

(botanik)

I) [mazu] 1. Kağnı dingili. (*Posof, *Susuz -Kars; *İspir -Erzurum; Deliilyas Şarkışla -Sivas; Alcılı Delice -Ankara) [mazu] : (Seydiköy -Kütahya; Beyceğiz, Miri *Fatsa -Ordu) 2. Atarabası dingili. (-Kars)

II) 1. Kilim tezgahının alt ve üst ağaçları. (Kızılca *Bor -Niğde) 2. İpağcının üst kısmındaki döner ağaç. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep; Kızılca *Bor -Niğde)


mazı için benzer kelimeler


mazı, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'z', 'ı', şeklindedir.
mazı kelimesinin tersten yazılışı ızam diziliminde gösterilir.