meyan

(I) a. bit. b. Meyan kökü.

(II) a. esk. Ara, orta: “Meclis azaları meyanından aykırı birtakım prensiplere temayül gösterenler zuhura başlamıştı.” -Atatürk.

(III) a. müz. Şarkıların makam geçişlerinin yapıldığı ve melodik hareketin nakarata bağlandığı bölüm.

< Far. miyân: ara. || bu meyanda: bu arada

bk. acı meyan

meyan için benzer kelimeler

meyan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'y', 'a', 'n', şeklindedir.
meyan kelimesinin tersten yazılışı nayem diziliminde gösterilir.