muamele

muamele Ar. mu¤¥mele

a. (mua:mele) 1. Davranma, davranış: Bana karşı olan muamelesini beğenmedim. 2. Yol, yöntem: Bu adam muamele bilmiyor. 3. İşlem: “Onlar gündelik muamelelere başlayınca da benim ağzım açık kaldı.” -R. N. Güntekin. 4. kim. esk. İşlem. 5. tic. esk. Alışveriş: Borsada bugün muamele olmadı.

muamele

bk. işlem

muâmele

Muamele

muâmele

işlem.

---

muamele için benzer kelimeler

---

muamele, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'a', 'm', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
muamele kelimesinin tersten yazılışı elemaum diziliminde gösterilir.