muamele
muamele Ar. mu¤¥mele
muamele
muâmele
muâmele
a. (mua:mele) 1. Davranma, davranış: Bana karşı olan muamelesini beğenmedim. 2. Yol, yöntem: Bu adam muamele bilmiyor. 3. İşlem: Onlar gündelik muamelelere başlayınca da benim ağzım açık kaldı. -R. N. Güntekin. 4. kim. esk. İşlem. 5. tic. esk. Alışveriş: Borsada bugün muamele olmadı.
muamele
bk. işlem
muâmele
Muamele
muâmele
işlem.
muamele için benzer kelimeler
muamele, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'u', 'a', 'm', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
muamele kelimesinin tersten yazılışı elemaum diziliminde gösterilir.