nişancı
sf. 1. Attığı kurşun, taş vb. ile hedefi vurmakta ustalık kazanmış olan. 2. a. tar. Padişah divanı üyesi olan, antlaşma, berat, menşur, name ve fermanların başına tuğra çeken görevli, tevkici, tuğrakeş.
nişancı Osm. Muvakkî, müfti-i kanun, sahib-i divan-il-inşa, sahib-i kalem-i alâ, tevkici, tevkiî, tuğraî, tuğrakeş
Padişah divanı üyesi olan yüksek bir görevlinin sanı. (Divanda yasalarla ilgili sorunlar üzerinde açıklamalar yapmak, padişah mektuplarını kaleme almak, vezirlere verilecek menşur ve beratların taslağını hazırlamak, antlaşma, berat, menşur, name ve fermanların başına tuğra çekmek gibi işler yapardı.)
Nişancı
Van ili, Erciş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Nişancı
bk. Yay.
Nişancı Osm. Kavis
(astronomi)
nişancı için benzer kelimeler
nişancı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
n harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'n', 'i', 'ş', 'a', 'n', 'c', 'ı', şeklindedir.
nişancı kelimesinin tersten yazılışı ıcnaşin diziliminde gösterilir.