oluk

oluk, -ğu

a. 1. Bir şeyin akmasına yarayan üst yanı açık boru: Değirmen oluğu. 2. Yağmur sularını damların kenarlarına toplayıp akıtan yatay konumlu, genellikle çinko boru: “Oluklardan kol gibi buzlar sarkıyordu.” -T. Buğra. 3. Bir şeyin üzerinde oyulmuş yol.


oluk Fr. Aqueduc
oluk Fr. Canal
oluk Fr. Gouttière
oluk Fr. Conduit
oluk Fr. Méat
oluk

olgun, olgunlaşmış : Üzümler daha oluk değil.


oluk

1. Musluk. 2. Çeşme, pınar.


oluk

1. Suyun daralarak aktığı yer. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.


oluk

1. Hayvanların yem yedikleri, su içtikleri taş ya da ağaçtan oyulmuş yalak. 2. İçinde üzüm ezilen çam ağacından oyulmuş tekne. 3. Sepicilerin içinde derileri yıkadıkları ağaç tekne.


oluk

Ahır.


oluk

Kömürü vagondan kayığa yüklemek için kullanılan iskele.


oluk

Uylukkemiği.


oluk

1. Çeşme. 2. Değirmenin su deposu. 3. Hayvanların yem yedikleri yer, yemlik.


oluk

Tenha


oluk İng. (input-output) channel

Bilgisayarla dış ortam arasındaki veri iletişimini sağlayan ve çevre birimleriyle ilişkili iletişim sorunlarının denetimini üstlenerek ana işlem biriminin bu yükten kurtulmasını sağlayan bilgisayar donanım bölümü. Giriş-çıkış oluğu.


oluk İng. gutter

Yağış sularının aktığı yatay konumlu kanal.


oluk İng. groove, furrow, cleft

Ay yüzeyinde görülen uzun yarıklardan her biri.


oluk İng. chute
oluk İng. corrugation

Metal saç, levha ve şeritlerde, birbirine koşut olarak uzanan dalgalanmalardan her biri.


oluk İng. 1. channel, 2. television channel

Sinema/TV. 1. Elektriksel imlerin aktarılmasında kullanılan, tek ya da iki yönde olabilen tek yol (alıcı oluğu, ses oluğu, seslendirme oluğu, yinelenim oluğu, vb.). TV. 2. Bir televizyon yayınında resim yayını ile buna bağlı ses yayınının kapsadığı yinelenim kuşağı; televizyon kuşaklarının ayrıldığı bölümlerden her biri.


oluk

bk. alıcı oluğu


oluk

bk. ses oluğu


oluk

bk. seslendirme oluğu

I) 1. Yağmur sularını dam ya da çatıdan yere aktaran boru. (*Aksaray -Niğde) 2. Çeşmelerde suyun yalağa aktığı kısım. (Akpınar -Amasya)

II) 1. Koyun, keçi yemliği. (Özgüney *Yalvaç -Isparta; Çömlekçi *Bor -Niğde) 2. Tavuk folluğu. (Kandilli *Bozüyük -Bilecik)

III) Üzüm ezme teknesi. (Özgüney. *Yalvaç -Isparta)


Oluk Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.


oluk için benzer kelimeler


oluk, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
oluk kelimesinin tersten yazılışı kulo diziliminde gösterilir.