ongun
(I) sf. 1. Çok verimli, bol, eksiksiz. 2. Yarar duruma gelmiş, bayındır. 3. Mutlu. 4. Kutlu, uğurlu.
II) a. 1. İlkel toplumlarda topluluğun kendisinden türediği sanılarak kutsal sayılan hayvan, ağaç, rüzgâr vb. doğal nesne veya olay, totem. 2. Arma.ongun
Çok iyi, eksiksiz, tam : Bu sene işim ongun gidiyor.
ongun
Bayındır : Burası epeyce ongun bir yer.
ongun
Verimli, bol : Bu sene ürünler ongundur.
ongun
Kutlu, uğurlu, beğenilen (kimse).
ongun
Tapılan kişi.
ongun
Bayrak.
ongun
Gelişmiş, gürbüz.
ongun İng. totem
Kimi ilkel topluluklarda üyelerin ataları olduğuna inanarak kendilerini özel bir biçimde bağlı duydukları, topluluğa adını veren hayvan, ağaç,-yel gibi herhangi bir doğal nesne ya da olay.
oñgun
Kurtulmuş, onmuş.
oñgun
1. Varlıklı, mutlu. 2. Çok, bol.
Ongun Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır.
Ongun
Van ili, Güzelsu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
ongun için benzer kelimeler
ongun, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'n', 'g', 'u', 'n', şeklindedir.
ongun kelimesinin tersten yazılışı nugno diziliminde gösterilir.