onur
a. 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı, şeref, öz saygı, haysiyet, izzetinefis. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, şeref, itibar: Çokbilmiş görünmek, onuruna toz kondurmak istemez. -T. Buğra.
onur
Kibir, çalım.
onur İng. dignity
İnsanın, duyan, düşünen ve özgür bir varlık olarak taşıdığı değer, insan olarak insanın değeri. // Kant'a göre onurlu bir varlık olması dolayısıyle insan hiç bir zaman bir araç olarak kullanılmamalıdır.
onur
şeref, haysiyyet.
onur İng. self-regard
(Mc. Dougau) Öz varlığını güzelleştirip yüceltme duygusu.
onur İng. honour
Toplumun saygıya değer saydığı şeyleri korumayı, beslemeyi ve geliştirmeyi gerektiren, doğru ve aktöreli olmayı zorunlu kılan tarihsel nitelikli bir aktöre ulamı.
Onur Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref.Cinsiyet: Kız 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref.
onur için benzer kelimeler
onur, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'n', 'u', 'r', şeklindedir.
onur kelimesinin tersten yazılışı runo diziliminde gösterilir.