orak

orak, -ğı

a. 1. Yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı. 2. Ekin biçme zamanı: Orakta köylünün işi çok olur. 3. Ekin biçme işi: “Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı.” -M. Ş. Esendal.


orak

1. Ekin biçme zamanı. 2. bk. orak ayı-1. 3. bk. orak ayı-2.


orak

Cin.


orak

Temmuz.


orak

Ağustos.


orak Osm. mişvel

(biyoloji)


orak

1. Buğday ve arpayı biçmeğe yarayan sap kısmı ağaç ve ağız kısmı çentikli yarımay biçiminde çelikten oluşan tarım aracı. (Akçaşar *Yalvaç -Isparta) 2. Ağız kısmı keskin ve çentiksiz olan orak tipi. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta; Derekuşçulu *Görele ; Yenikent *Aksaray -Niğde; Hadım -Konya; -Kırklareli)


Orak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı.


orak için benzer kelimeler


orak, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'r', 'a', 'k', şeklindedir.
orak kelimesinin tersten yazılışı karo diziliminde gösterilir.