osmanlı

1. Görmüş geçirmiş. 2. Düşündüğünü çekinmeden söyleyen.

İki erkek bir kadınla oynanan halk oyunu.

öz. a. 1. XIII. yüzyılda Osman Gazi tarafından Anadolu'da kurulan ve Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra dağılan büyük Türk imparatorluğunun uyrukları: “O, eski defterleri çoktan kapatmış, Osmanlıya kucağını açmıştı.” -T. Buğra. 2. sf. mec. Düşündüğünü çekinmeden, açıkça söyleyen, bulunduğu toplulukta yetki sahibi olan: “Benim bildiğim Osmanlı kadınlar dobra dobradır.” -N. Cumalı.

Edirne ili, Havsa ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kocaeli ili, Körfez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sakarya ili, Kaynarca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Tekirdağ ili, Banarlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Tekirdağ ili, Beyazköy bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Van ili, Çaldıran ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Zonguldak ili, Alaplı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Zonguldak ili, Beycuma bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

1. I. Osman'ın Anadolu'da kurup sonradan Asya, Avrupa ve Afrika kıtaları üzerine yayılarak büyük bir imparatorluk haline gelen Türk devletinin adı. 2. Osmanlı devleti uyruğu. 3. Vezir dairelerinde hizmet gören ağalara verilen ad. bk. zobu, ağam çırağı.

osmanlı için benzer kelimeler

osmanlı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 's', 'm', 'a', 'n', 'l', 'ı', şeklindedir.
osmanlı kelimesinin tersten yazılışı ılnamso diziliminde gösterilir.