osteoklast
Kemik yıkımında görev alan ve tek çekirdekli fagosit sistemine dâhil olan, çok çekirdekli bir kemik hücresi.
osteoklast Dgr. anat. osteoclastocytus
anat. Kemik yıkımını gerçekleştiren, kemiklerin rezorpsiyon yüzeylerine yakın olarak bulunan, iç boşluklar meydana getiren, 3-50 arasında monositin birleşmesinden oluşan büyük sitoplazmalı, sitoplazmaları asit yapıda ve lizozom içeren büyük, mononukleer fagositer sistemi içeren, çok çekirdekli dev fagositik hücre. İyi gelişmeyen granüllü endoplazma retikulumu ve çok sayıda Golgi, mitokondriyon ve bağımsız ribozomları içeren, paratiroit bezinin salgısı olan parathormonla uyarılarak kemik matriksinin rezorpsiyonunu artırarak dolaşıma kalsiyum ve diğer iyonları veren hücredir.
osteoklâst İng. osteoclast
(Yun. osteon: kemik; klan: kırmak) Kemik yıkımında görev alan ve mononükleer fagosit sistemine dahil olan çok çekirdekli büyük kemik hücresi.
osteoklast, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 's', 't', 'e', 'o', 'k', 'l', 'a', 's', 't', şeklindedir.
osteoklast kelimesinin tersten yazılışı tsalkoetso diziliminde gösterilir.