para

a. 1. ekon. Devletçe bastırılan, üzerinde değeri yazılı kâğıt veya metalden ödeme aracı, nakit: “Çıkarken elini göğsüne sokup bir kese çıkardı, keseden alabildiği kadar para alıp delikten attı.” -F. Otyam. 2. Kazanç: “Balıkçılıkta para vardır ama dalgıçlık kadar da genç işidir.” -S. F. Abasıyanık. 3. esk. Kuruşun kırkta biri.

Az, azıcık.

< Far. pâre: para; parça, kısım. || pare || pera || pere

Parça.

akça (bk. nakid).

Bir ekonomide genel kabul gören, değişim aracı, değer koruma aracı ve hesap birimi işlevlerine sahip varlık.

1. 1,4 durumunu gösteren ön ek. 2. Bir asit, tuz ya da esterin olağanüstü sayıda su molekülü ile birleştiğini gösterir ön ek. 3. Çift dönme nicem sayısı ve karşıt koşut çekirdek dönüsü koşulunu belirleyen ön ek.

1.Benzen halkası üzerinde 1-4 bağlanma durumunu gösteren ön ek. 2.Para hidrojende olduğu gibi çift dönme kuantum sayısı.

1. Eşyanın değerini ölçmek üzere değişim aracı olarak kullanılmakta olan satağa çıkarılan kâğıt ya da madensel değişim aracı. 2. Değer ve eder ölçüsü birimi.

(matematik)

Mal ve hizmetlerin değişimini kolaylaştırma işlevini yapan bir değişim aracı ve ortaklaşa değer birimi.

anat. 1. Yan. 2. Yanında.

Parça.

Yunanca yanında anlamına gelen bir ön ek.

para için benzer kelimeler

para, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, p harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'p', 'a', 'r', 'a', şeklindedir.
para kelimesinin tersten yazılışı arap diziliminde gösterilir.