para
a. 1. ekon. Devletçe bastırılan, üzerinde değeri yazılı kâğıt veya metalden ödeme aracı, nakit: Çıkarken elini göğsüne sokup bir kese çıkardı, keseden alabildiği kadar para alıp delikten attı. -F. Otyam. 2. Kazanç: Balıkçılıkta para vardır ama dalgıçlık kadar da genç işidir. -S. F. Abasıyanık. 3. esk. Kuruşun kırkta biri.
para
Az, azıcık.
< Far. pâre) parapara
< Far. pâre: para; parça, kısım. || pare || pera || pere
para
Parça.
para
akça (bk. nakid).
para İng. money
Bir ekonomide genel kabul gören, değişim aracı, değer koruma aracı ve hesap birimi işlevlerine sahip varlık.
para İng. para
1. 1,4 durumunu gösteren ön ek. 2. Bir asit, tuz ya da esterin olağanüstü sayıda su molekülü ile birleştiğini gösterir ön ek. 3. Çift dönme nicem sayısı ve karşıt koşut çekirdek dönüsü koşulunu belirleyen ön ek.
para İng. para
1.Benzen halkası üzerinde 1-4 bağlanma durumunu gösteren ön ek. 2.Para hidrojende olduğu gibi çift dönme kuantum sayısı.
para İng. coin, money
1. Eşyanın değerini ölçmek üzere değişim aracı olarak kullanılmakta olan satağa çıkarılan kâğıt ya da madensel değişim aracı. 2. Değer ve eder ölçüsü birimi.
para Fr. monnaie
(matematik)
para İng. money
Mal ve hizmetlerin değişimini kolaylaştırma işlevini yapan bir değişim aracı ve ortaklaşa değer birimi.
para Dgr. anat. para
anat. 1. Yan. 2. Yanında.
para
Parça.
Para
Yunanca yanında anlamına gelen bir ön ek.
para için benzer kelimeler
para, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'a', 'r', 'a', şeklindedir.
para kelimesinin tersten yazılışı arap diziliminde gösterilir.