piç

a. 1. Anası ile babası arasında evlilik bağı olmadan dünyaya gelen çocuk, haramzade, veledizina. 2. Babası belli olmayan çocuk. 3. Her şeyin küçüğü, büyüğü ile aynı nitelikte olmayan. 4. kaba Terbiyesiz, arsız çocuk: “Şimdi bir karış piçler bile zavallıya -Ulan, hödük, bana baksana- diye hitap ediyorlar.” -Ö. Seyfettin. 5. kaba Kalleş, kurnaz, kötü niyetli kimse. 6. bit. b. Bir bitkinin çevresinde yeniden beliren sürgün ve filiz.

Fırın : Piçten taze ekmek aldım.

Tırnak diplerinden kalkan et parçaları, şeytantırnağı.

< Far. pîç: Anası ile babası arasında evlilik bağı olmadan doğan çocuk. 2. Ağacın kökünden biten sürgün, filiz

Kaputtan yapılan iç gömleğinin belden aşağı kısmını genişletmek amacıyla eklenen parça. (Yenikent *Aksaray -Niğde)

piç için benzer kelimeler

piç, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, p harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'p', 'i', 'ç', şeklindedir.
piç kelimesinin tersten yazılışı çip diziliminde gösterilir.