pis
sf. 1. Leke, toz veya kirle kaplı olan, kirli, iğrendirici, murdar, mülevves. 2. Kendinde pislik olan veya pislenmiş olan: Lağım suları pistir. 3. mec. Beğenilmeyecek durumda olan, kötü, zararlı: Şu pis dünyanın acılarında bile öyle bir tat var ki her şeye razıyım. -R. N. Güntekin. 4. mec. Çirkin, sevimsiz olan: Demin o pis, ukala suratıyla sırıta sırıta yanıma yaklaştı. -R. N. Güntekin. 5. mec. Dinleyenleri utandıracak durumda olan (söz): Pis sözler. 6. mec. İçinden çıkılması çok güç, karışık: Pis bir iş.
pis
Doğum, dünyaya geliş : Çocuk pisdi mi?
pis
Erik, kayısı, badem vb. ağaçlardan sızan zamk, kedibalı.
pis için benzer kelimeler
pis, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'i', 's', şeklindedir.
pis kelimesinin tersten yazılışı sip diziliminde gösterilir.