protein
a. kim. Canlı hücrelerin ana maddesini oluşturan, genellikle sülfür, oksijen ve karbon ögeleri bulunan amino asit birleşiminden oluşmuş, yumurta akı, et, süt vb. yiyeceklerde bulunan, karmaşık yapılı doğal madde: Hayvani protein alamayan yerlerde, bu yol ile fakir fukaraya et yedirebilmek imkânı hazırlanmıştır. -B. Felek.
protein İng. protein
Canlıda yapı elemanı, hormon, enzim, elektron ya da madde taşıyıcısı, desteklik gibi görevleri yapan, amino asitlerin birbirlerine peptit bağlarıyla bağlanması sonucu oluşan, polipeptit dizilerinin tek başlarına ya da diğer moleküllerle birleşerek ipliksi, tabakalı ya da küresel şekillerde (primer, sekunder, tersiyer, kuaterner yapı) bulunabilen, tüm hücre faaliyetlerine katılan bir biyopolimer grubu.
protein İng. protein
Hayvan ve bitki gözelerinde aminoasitlerden yapılan önemli bir besin sınıfı.
protein Fr. protéine
(botanik, zooloji, kimya)
protein İng. protein
Doku hücrelerinin esas yapı unsurlarından birini oluşturan, aminoasit birleşmesinden oluşmuş azotlu bileşikler grubuna ait herhangi bir madde.
protein İng. protein
Amino asitlerin peptit bağlarıyla bağlanmasıyla oluşan, karbon, hidrojen, oksijen, azot ve kükürt içeren, globuler veya fibröz yapıya sahip, bütün canlılar için önemli yapısal ve fonksiyonel işlevleri olan makromoleküller. Genellikle peptit bağıyla bağlanmış 100den fazla amino asit içeren ve molekül ağırlığı 10 kDadan fazla olan peptitler için kullanılır.
protein İng. protein
(Yun. protos = ilk), Albüminli madde; amino asitlerinin birleşmesiyle meydana gelmiş olan ve canlı maddenin temelini yapan karışık yapılı bir organik madde.
protein için benzer kelimeler
protein, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'r', 'o', 't', 'e', 'i', 'n', şeklindedir.
protein kelimesinin tersten yazılışı nietorp diziliminde gösterilir.