saban

saban

a. Çift süren hayvanların koşulduğu demir uçlu tarım aracı: “Bak çorak tarlasında sabanına dayanmış / Geniş alnı güneşle, bağrı ateşle yanmış” -F. N. Çamlıbel.


saban Fr. araire

(tarım)


saban Osm. pulluk

bkz.pulluk


saban

[kara saban]: Üç kısımdan oluşmuş (boyunduruk, ok, kuyruk) tarla sürme arac. (Aşağıdinek *Şarkikaraağaç, Yeşilköy *Gelendost, Akçaşar *Yalvaç -Isparta; -Amasya; Yenikent *Aksaray, Beyağıl *Ulukışla -Niğde) [kara saban] : (*Terme -Samsun; Taşpınar *Aksaray -Niğde)


saban için benzer kelimeler


saban, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'b', 'a', 'n', şeklindedir.
saban kelimesinin tersten yazılışı nabas diziliminde gösterilir.