say

say

(I) a. hlk. Düz, ince, yassı taş: “Yağmur yağar da ışılaşır sayları / Eli göçmüş de bozulaşır daylağı” -Halk türküsü.


say, -yi Ar. sa¤y

(II) a. (sa:y) esk. 1. Çalışma, emek. 2. din b. Hac ibadeti sırasında Safa ile Merve tepeleri arasında gidip gelme.


say

1.Düz, tabaka biçiminde ince, yassı taş. 2.İri, büyük kaya. 3.Dik kayalık, taşlık yer. 4.Ekime elverişsiz, altında taş, kum ve kil tabakası bulunan toprak. 5.Tarla sürerken ayrılan eni dar, boyu uzun evlek. 6.Kır, düz olmayan yerler. 7.Alçı taşı. 8.Çay kıyılarında giysi yıkanan kulübe. 9.Akarsu kıyılarında, üstünde giysi yıkanan büyük, düz taş.


say

Arkadaş.


say

Su kaynağı, pınar


say

Elçi.


say

Koku.


say

1. Düz, yassı büyük taş. 2. Kaya. 3. Kayalık yar, uçurum. 4. Dağ.


say

1. Ekime elverişsiz, altı taş alan. 2. İnce uzun tarla. 3. Tarlanın eğimine göre ayrılan büyük evlek: Bir say darı ektim, bir say fasulye.


say

Sığ, derin olmayan.


say

Dağ yamaçlarındaki taşlı, çakıllı arazi


say

Ekime elverişsiz toprak


say

bk. başlıklımaymun.


say

bk. başlıklı maymun


say

1. Cilâlı, parlak. 2. Dibi yere gömülü kaygan kaya.


Say Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Düz, tabaka biçiminde, ince yassı taş. 2. İri, büyük kaya. 3. Arkadaş 4. Su kaynağı. 5. Elçi.


say için benzer kelimeler


say, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'y', şeklindedir.
say kelimesinin tersten yazılışı yas diziliminde gösterilir.