saya

saya

a. (sa'ya) 1. Ayakkabının yumuşak olan üst bölümü. 2. hlk. Gebe koyunların karnındaki yavru yüz günlük olduğunda çobanların yaptığı tören. 3. hlk. Yayla ve kırlarda hayvanlar için yapılan üstü samanla örtülü yer. 4. hlk. Kadın giysisi. 5. hlk. İş önlüğü: “Sırtına giymiş sıkma sayayı / Yedeğine almış ağca mayayı” -Halk türküsü.


saya

1.Kundura yüzü. 2.Kundura yüzündeki dikişler.


saya

1.Ağıl. 2.Ahır. 3.Yayla ve kırlarda hayvanlar için yapılan üstü samanla örtülü hangar. 4.Avlu. 5.Sofa, salon. 6.Bodrum. 7.Bir çeşit evaltı.


saya

1.Yeldirme. 2.Manto. 3.Kadın giysisi, entari. 4.Yelek, cepken. 5.Al şerit ile süslenmiş ak gelin giysisi. 6.Eteklik. 7.İş önlüğü. 8.Elde bükülen pamuktan dokunmuş ak ceket. 9.Üçetek.


saya

İnce, dar ağızlı bıçak.


saya

Boyunduruk kayışını bağlayan ağaç çivi.


saya

Takma ad, lakap.


saya

Gebe koyunların karnındaki yavru yüz günlük olunca çobanların yaptığı tören


saya

Gaga.


saya

İnsan ya da hayvan ayak izi.


saya

1. Samanlığın üstü kapalı, ön bölümü. 2. Salon. 3. Avlu, küçük bahçe.


saya

Bir çeşit kadın giysisi.


saya

Deri.


saya

1. Boyunduruk kayışını bağlayan ağaç çivi. 2. Elde bükülen pamuktan dokunmuş ak ceket, üçetek. 3. İnce, dar ağızlı bıçak


saya

Saye, yardım, koruma // sayanızda: sayenizde


saya

Düzyazı, içinde koşuk bulunmayan halk öyküsü,

I) Kadın hırkası. (Çalıova *Gerze -Sinop)

II) Ayakkabı yüzü. (Poyra -Eskişehir; -Ankara; *Aksaray -Niğde)

III) [sayvant]: 1. Ağıl bahçesi. (Sarıdeğirmen *Haymana, Akçakese, Hacılar, Adalıkuzu, Akbaş, Boyalı *Güdül; Yurtbeyi *Çankaya -Ankara) 2. Küçükbaş hayvanların kışlık ağılı. (*Kemalpaşa -İzmir; *Mudurnu -Bolu) [sayvant] : (Tokmacık *Yalvaç, Gedikli *Şarkikaraağaç -Isparta)


saya, (saya kaftan, saya kavtan)

Üstten giyilen iş gömleği.


Saya Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Kundura yüzü. 2. Ağıl, ahır.3. Anadolu’da çeşitli giysilerin ortak adı.


saya için benzer kelimeler


saya, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'y', 'a', şeklindedir.
saya kelimesinin tersten yazılışı ayas diziliminde gösterilir.