sayvan

sayvan Far. s¥yeb¥n

a. 1. Güneşten, yağmurdan korunmak için veya süs olarak bir şeyin üzerine çekilen dam saçağı gibi düz veya eğimli örtü: Saçak sayvanı. Perde sayvanı. Eteklik sayvanı. Karyola sayvanı. 2. Evlere bitişik, önü açık, direkler üzerine oturtulmuş, üzeri örtülü yer. 3. anat. esk. Kulak kepçesi: “Amma nasıl çocuk ... vücut tüylü, kulağın sayvanı yok.” -H. R. Gürpınar.


sayvan

Tilki.


sayvan

Üzüm kurutmak için yapılan çardak.


sayvan

1. Üstü örtülü davar ağılı. 2. Çardak.


sayvan

Kulübe


sayvan Alm. Schattendach

(Mimarlık) Bir yerin güneşten korunması için üstüne konulan düz ya da eğik örtü. a. bk. sundurma çatı, rüzgarlık.


sayvan

Gölge yapan siper, şemsiye.


Sayvan Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Gölge yapan siper, şemsiye. 2. Üzüm kurutmak için yapılan çardak.


Sayvan

Trabzon ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


sayvan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'y', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
sayvan kelimesinin tersten yazılışı navyas diziliminde gösterilir.