saz
(I) a. 1. Genellikle su kıyılarında, bataklık yerlerde yetişen ince, açık sarı renkli kamış, hasır otu, kiliz, kofa: Köyün saz kaplı, karanlık çökmüş damlarına seslendi. -H. E. Adıvar. 2. sf. Bu kamıştan yapılmış.
saz Far. s¥z
(II) a. müz. 1. Her tür müzik aracı, çalgı. 2. Türk halk müziğinde bağlama, cura, tar vb. mızraplı çalgıların genel adı. 3. Türk halk müziğinde kullanılan, gövdesi ağaçtan oyularak yapılmış, telli, uzun saplı çalgı, bağlama: İnce ve yüksek bir sanat eseri olan saz da milliyetimizin bir hususiyetidir. -A. Ş. Hisar. 4. Birden çok çalgının bulunduğu takım. 5. Çalgılı eğlence yeri.
saz
Çayır.
saz
Kavrulmuş un içine sirke, soğan ve et konularak pişirilen yemek.
saz
Hamut çemberi (arabalarda).
saz
İyi, neşeli: Ahmet'in keyfi sazdır bu sıra.
saz
Saz ozanlarının, koşuklarını söylerken çaldıkları telli çalgıların genel adı. Kopuz, cura, çöğür, bağlama gibi.
saz
Sarı.
Saz
Kütahya ili, Gediz ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
saz için benzer kelimeler
saz, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'a', 'z', şeklindedir.
saz kelimesinin tersten yazılışı zas diziliminde gösterilir.