sütun

sütun Far. sut°n

a. 1. mim. Herhangi bir maddeden yapılan, zaman zaman üstünde çıkıntılı bir bölüm olan, genellikle bir altlığa, bazen doğrudan doğruya yere dayalı silindir biçiminde düşey destek, kolon: “Terasın mermer sütunlarından birine dayanmış, sessiz sedasız bana baktığını görüyorum.” -R. N. Güntekin. 2. Gazete, dergi, kitap vb. yazılı şeylerde, sayfanın yukarıdan aşağıya doğru ayrılmış olduğu dar bölümlerden her biri, kolon: “Böyle misaller sayıp dökmek gerekse satırlar değil, sütunlar dolar.” -R. E. Ünaydın. 3. Alt alta sıralanmış şeyler dizisi: Rakam sütunu. 4. mec. Oldukça yükseğe çıkan ve silindire benzeyen şey: Alev sütunu. Su sütunu. 5. mat. Bir tablo veya grafikte düşey durumdaki yüzey.


sütun

bk. dikeç


sütun, ayak İng. pier

Irakgörürlerin üzerine bindiği dikine yerleştirilmiş sütun.


sütun İng. column

(Mimarlık) Ayak olarak taşıyıcı görevi olan yuvarlak gövdeli taş direk. a. bk. ayak.


sütun için benzer kelimeler


sütun, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ü', 't', 'u', 'n', şeklindedir.
sütun kelimesinin tersten yazılışı nutüs diziliminde gösterilir.