tabak

tabak, -ğı Ar. µaba®

(I) a. 1. Yiyecek koymaya yarar, az derin ve yayvan kap: “Kadın masaya tabak, kaşık koyuyor.” -A. Gündüz. 2. sf. Bu kabın alacağı miktarda olan.


tabak, -ğı Ar. debb¥¦

(II) a. Sepici.


tabak

Şap hastalığı.


tabak

Kız evinin güvey evine gönderdiği armağan.


tabak

Ağustos ayı.


tabak

Gramofon: Bizim tabak bozulmuş, çalmıyor.


tabak

Doğumdan sonra sütü gelmeyen kadın ya da koyun, keçi.


tabak

Hamur yoğurmaya ya da çamaşır yıkamaya yarayan tahta tekne


tabak

Plak.


tabak

Güvey evinden gelin evine gönderilen giysi, takı ve süs gereçleri.


tabak

Hayvan hastalığı


tabak

hlk. 1. Şap. 2. Panarisyum.


tabak

[taban, talba (II)]: Pulluğun toprağı ters çeviren kısmı. (Taşpınar *Aksaray -Niğde) [taban] : (Yenikent *Aksaray -Niğde) [talba (II)] : (Kızılca *Bor -Niğde)


tabak

Sıcaktan veya taşlık yerde yürümekten hayvanın ayağında hasıl olan yara.


tabak için benzer kelimeler


tabak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'b', 'a', 'k', şeklindedir.
tabak kelimesinin tersten yazılışı kabat diziliminde gösterilir.