talip
talip, -bi Ar. µ¥lib
Talip Köken: Ar.
a. (ta:lip) 1. Genellikle evlenmek isteyen ve bu isteğini evleneceği kimseye bildiren erkek: Öyle olmasa Musa ile evlenmez, talipleri içinde en beğendiği İsa'nın İstanbul'dan dönmesini beklerdi. -E. Şafak. 2. sf. İsteyen, istekli.
Talip Köken: Ar.
Söyleyiş: (ta:lip) Cinsiyet: Erkek İsteyen, istekli.
talip için benzer kelimeler
talip, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'l', 'i', 'p', şeklindedir.
talip kelimesinin tersten yazılışı pilat diziliminde gösterilir.