taraça
taraça İt. terrazza
taraça Fr. terrasse
a. 1. Teras: Akşamları taraçada toplanan ev halkını gizli gizli tetkik ederken dedikoducu kadınları büsbütün menfur buluyordum. -K. Bilbaşar. 2. Toprak veya başka malzemeyle elde edilen, bir duvarla desteklenen yüksek düzlük: Sofradan kalktık, köşkün önündeki taraçaya çıktık. -A. Gündüz. 3. coğ. Seki (I).
taraça Fr. terrasse
(coğrafya)
taraça, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'r', 'a', 'ç', 'a', şeklindedir.
taraça kelimesinin tersten yazılışı açarat diziliminde gösterilir.