taş
a. 1. Kimyasal veya fiziksel durumu değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan sert ve katı madde: Kireç taşı. Oltu taşı. 2. sf. Bu maddeden yapılmış, bu maddeden oluşmuş. 3. Bazı yerlerde ve işlerde kullanılmak için bu maddeden özel olarak hazırlanmış malzeme. 4. Yapı işlerinde kullanılmak için bu maddeden hazırlanmış malzeme: Tophane yukarılarında taştan bir binada oturuyordu. -S. F. Abasıyanık. 5. Mücevherlerde kullanılan yüksek değerli cevher: Bu küpenin taşları o kadar temiz değil. 6. Dama, domino vb. oyunlarda kullanılan metal, kemik, plastik veya tahta parçalardan her biri. 7. tıp Bazı organların içinde, özellikle idrar kesesi vb.nde oluşan, türlü biçim ve hacimdeki katı madde. 8. jeol. Bazı kütlelerden kopan veya koparılan parça. 9. mec. Üstü kapalı bir biçimde söylenen iğneleyici söz.
taş
Gönü işlemekte kullanılan bir araç.
< ET taş) taş// elçi taşi: elçi makamı// sabir taşi: masal dünyasında sabrın sembolü bir taş// sadağa taşi: masal dünyasına has, sadaka isteyenlere tahsis edilen saray mekânı Artvin Yusufeli Uşhum köyütaş
bk. kayaç.
taş İng. stone
1.Kimyasal veya fiziksel özellikleri değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan, sert ve katı madde. 2.Çeşitli biçim ve büyüklükte her türlü kaya parçası.
taş İng. stone
taş Osm. sahra
(külte) (jeoloji)
taş Osm. Tariz
(Söz sanatı terimi) Kapalıca yapılan sitem veya takışma.
taş İng. stone
Kimi kütlelerden kopan ya da koparılan parça.
taş
Değirmen taşı. (*Bünyan -Kayseri)
taş
bk. daş.
taş için benzer kelimeler
taş, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'a', 'ş', şeklindedir.
taş kelimesinin tersten yazılışı şat diziliminde gösterilir.