tayf

a. esk. 1. Görüntü, hayalet, ruh: “Orada ezelî efsanelerini yaşayan binlerce tayf vardı.” -Ö. Seyfettin. 2. fiz. Birleşik bir ışık demetinin bir biçmeden geçtikten sonra ayrıldığı basit renklerden oluşmuş görüntü: Güneşin tayfı, biçmenin köşesinden tabanına doğru sıra ile şu renkleri gösterir: Kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, mavi, lacivert, mor.

(bir ışınımın tayfı)1. Bir ışınımın, tek renkli ışınımlarına ayrılmasıyle beliren görüntü. 2. Karmaşık bir ışınımın bileşimi. Not: 2. anlama örnekler: Kesiksiz tayf, çizgi tayfı.

Işığın dalgaboylarına (renklerine) göre meydana getirdiği sıra.

Bir ışınımın bağıl büyüklük değerinin, parçacık enerjisine göre dağılımını gösteren eğri.

(fizik)

tayf için benzer kelimeler

tayf, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'y', 'f', şeklindedir.
tayf kelimesinin tersten yazılışı fyat diziliminde gösterilir.