tayfa

tayfa Ar. µ¥¢ife

a. 1. den. Bir gemide bulunan, türlü işlerde çalıştırılan sefer işçisi: “Kayıkta hem ben hem de tayfam uyandık.” -Halikarnas Balıkçısı. 2. Aynı işi yapan topluluk: “Esrarkeş, serseri tayfası hava almak için çıkar, balık tutar, getirir kasabaya, satarlar.” -S. F. Abasıyanık. 3. Zeytin toplayan işçi. 4. hkr. Bir adamın yanında bulunan yardakçılar, koşuntu.

tayfa

1.Ev halkı, aile. 2.Yakın, hısım akraba. 3.Aynı işi yapan topluluk: Bu tayfalar Edremit'e zeytin toplamaya gidiyorlar.

tayfa

Akraba, yakın.

tayfa

Sülale

Doğaçlama): Türk doğaçlama tiyatrosunda figürana verilen ad.

Körm. O.):Tulûat tiyatrosunda figürana verilen ad.

---

tayfa, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'y', 'f', 'a', şeklindedir.
tayfa kelimesinin tersten yazılışı afyat diziliminde gösterilir.